بایستنلغتنامه دهخدابایستن . [ ی ِ ت َ ](مص ) لازم بودن . واجب بودن . ضروری بودن . (ناظم الاطباء). لزوم . وجوب . محتاج ٌالیه بودن . (آنندراج ). ضرورت داشتن . لزوم داشتن . واجب آمدن . احتیاج پیدا شدن . مورد نیاز بودن . بکار بودن . محتوم بودن . و این فعل از افعال تأکید است که با سایر افعال صرف می
باشتینفرهنگ فارسی عمیدمیوه؛ بار درخت: ◻︎ پیش گرفته سبد باشتین / هریک همچو در تیم حکیم (منجیک: شاعران بیدیوان: ۲۴۴).
باستینلغتنامه دهخداباستین . (اِخ ) قریه ای است در یک فرسنگی جنوبی رامهرمز. (فارسنامه ٔ ناصری ). ظاهراً صورتی از باستی است و رجوع به باستی شود.
باستینلغتنامه دهخداباستین . [ س ِ ](اِ) در تحفةالاحباب میوه ای را گویند که توی درخت (؟) باشد و باشین هم روایت شده . (فرهنگ شعوری ج 1 ورق 180). باشتین . (ناظم الاطباء). رجوع به باشتین شود.
بایستنیفرهنگ فارسی عمیدواجب؛ لازم: ◻︎ بگفتند کز ما تو داناتری / به بایستنیها تواناتری (فردوسی۲: ۱۹۶).
بایستنیلغتنامه دهخدابایستنی . [ ی ِ ت َ ] (ص لیاقت )چیز لازم . آنچه مورد حاجت است . لازم . واجب . (ناظم الاطباء). مورد نیاز. مورد احتیاج . شایستنی : ز بایستنی هرچه در گنج بودز دینار و ز گوهر نابسود. فردوسی .بگفتند کز ما تو داناتری <br
بایستندگویش اصفهانی تکیه ای: veɂištande طاری: višdand طامه ای: veštan(d) طرقی: vâšdand کشه ای: vâštan(d) نطنزی: vâɂištan(d)
بایستندگویش خلخالاَسکِستانی: bəvənderən دِروی: bə.(və)nder.nd(ə) شالی: bəndarinde کَجَلی: bəndar.ənd کَرنَقی: bəndarənd کَرینی: bəndarəndə کُلوری: bəvəndarənd گیلَوانی: bənderən لِردی: bəndarəndə
بایستنیفرهنگ فارسی عمیدواجب؛ لازم: ◻︎ بگفتند کز ما تو داناتری / به بایستنیها تواناتری (فردوسی۲: ۱۹۶).
بایستنیلغتنامه دهخدابایستنی . [ ی ِ ت َ ] (ص لیاقت )چیز لازم . آنچه مورد حاجت است . لازم . واجب . (ناظم الاطباء). مورد نیاز. مورد احتیاج . شایستنی : ز بایستنی هرچه در گنج بودز دینار و ز گوهر نابسود. فردوسی .بگفتند کز ما تو داناتری <br
بایستندگویش اصفهانی تکیه ای: veɂištande طاری: višdand طامه ای: veštan(d) طرقی: vâšdand کشه ای: vâštan(d) نطنزی: vâɂištan(d)
بایستندگویش خلخالاَسکِستانی: bəvənderən دِروی: bə.(və)nder.nd(ə) شالی: bəndarinde کَجَلی: bəndar.ənd کَرنَقی: bəndarənd کَرینی: bəndarəndə کُلوری: bəvəndarənd گیلَوانی: bənderən لِردی: bəndarəndə
دربایستنلغتنامه دهخدادربایستن . [ دَ ی ِ ت َ ] (مص مرکب ) ضرور بودن . لازم بودن . مورد احتیاج بودن . واجب بودن : چه درمی باید در پادشاهی من که آن ندارم . (تاریخ بیهق ). || لایق بودن . سزاوار بودن . شایستن . بایستن . مناسب بودن . (ناظم الاطباء). || کم آمدن . نقصان و کمی پید
نابایستنلغتنامه دهخدانابایستن . [ ی ِ ت َ ] (مص منفی ) ناپسند بودن . || ناشایسته بودن . || کراهت داشتن . || غیرمشروع بودن . (ناظم الاطباء).
اندربایستنلغتنامه دهخدااندربایستن . [ اَ دَ ی ِ ت َ ] (مص مرکب ) ضرور بودن . محتاج الیه بودن . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به دربایستن شود.
دربایستنفرهنگ فارسی عمید۱. لازم بودن؛ ضرورت داشتن؛ طرف احتیاج بودن: ◻︎ چمن خوش است و زمین دلکش است و می بیغش / کنون بهجز دل خوش هیچ درنمیباید (حافظ: ۴۶۸).۲. سزاوار بودن.