بلکنجکلغتنامه دهخدابلکنجک . [ ب ُ ک َ ج َ ] (ص ) طرفه . (لغت فرس اسدی ). هرچیز عجیب و غریب و طرفه که دیدنش مردم را به خنده آورد. (از برهان ). بلگنجک . بولکنجک . بولنجک : ای قامت تو بصورت کاونجک هستی تو به چشم مردمان بلکنجک . شهید.ای
بلکنجکفرهنگ فارسی عمیدویژگی هرچیز عجیب و خندهدار: ◻︎ ای صورت تو چو صورت کاونجک / هستی تو به چشم هرکسی بلکنجک (شهیدبلخی: مجمعالفرس: بلکنجک).
بولنجکلغتنامه دهخدابولنجک . [ ل َ ج َ ] (اِ) بلکنجک . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به ابوالکنجک و بلکنجک شود.
بولکنجکلغتنامه دهخدابولکنجک . [ ک َ ج َ ] (اِ) بلکنجک . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به ابوالکنجک و بوالکنجک و بلکنجک شود.
بلگنجکلغتنامه دهخدابلگنجک . [ ب ُ گ َ ج َ ] (ص ) هرچیز عجیب و غریب که دیدن آن خنده آرد. (آنندراج ). بلکنجک . رجوع به بلکنجک شود.