تنکرلغتنامه دهخداتنکر. [ ت َ ن َک ْ ک ُ ] (ع مص ) از حال بگردیدن . (تاج المصادر بیهقی ). دیگرگون شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) : حاسدان رای خداوند درباب من بگردانیده اند و آثارتنکر و تغیّر می بینم . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 426<
تنکردیکشنری عربی به فارسیتغيير قيافه دادن , جامه مبدل پوشيدن , نهان داشتن , پنهان کردن , لباس مبدل , تغيير قيافه , بالماسکه , رقص بانقاب هاي مضحک وناشناس , به لباس مبدل در امدن , قيافه ظاهري بخود دادن
تنقرلغتنامه دهخداتنقر. [ ت َ ن َق ْ ق ُ ] (ع مص ) بازکاویدن از چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || نفرین کردن بر اهل و مال ، یقول : اراحنی اﷲ منکم و ذهب اﷲ بمالکم . (از اقرب الموارد).
تنقیرلغتنامه دهخداتنقیر. [ ت َ ] (ع اِ) بانگی شبیه به صفیر. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به ماده ٔ قبل شود.
تنقیرلغتنامه دهخداتنقیر. [ ت َ ] (ع مص ) واپژوهیدن . (زوزنی ). بحث واپژوهیدن . کاویدن . (مجمل اللغةاز یادداشت بخط مرحوم دهخدا). بازکاویدن از چیزی ، یقال : نقره و عنه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). کاویدن چیزی . (آنندراج ) (از اقرب الموارد) : ... همان ندامت بیند که آن
تنکیرلغتنامه دهخداتنکیر. [ ت َ ] (ع مص ) از حال بگردانیدن . (زوزنی ). دیگرگون کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).از حال نیک گردانیدن بسوی حال بد. (آنندراج ). || ناشناسا گردانیدن . (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) (دهار) (آنندراج ). ناشناس ساختن . (منتهی الارب ) (ناظم الاط
تنکیرفرهنگ فارسی عمید۱. (ادبی) نکره ساختن اسم.۲. [قدیمی] مجهول و ناشناس کردن؛ به حالت مجهول و ناشناس در آوردن.
تنکراتلغتنامه دهخداتنکرات . [ ت َ ن َک ْ ک ُ ] (ع اِ) ج ِ تنکر. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به ماده ٔ قبل شود.
تنکراتلغتنامه دهخداتنکرات . [ ت َ ن َک ْ ک ُ ] (ع اِ) ج ِ تنکر. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به ماده ٔ قبل شود.
متنکرلغتنامه دهخدامتنکر. [ م ُ ت َ ن َک ْ ک ِ ] (ع ص ) دیگرگون شونده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ). دگرگون شده و کسی که وضع و صورت خود را تغییر داده باشد تا آنکه شناخته نشود. (ناظم الاطباء). || بدحال گردنده از حال نیکو. (آنندراج ) (از منتهی الارب ). بدحال گشته از حال نیکو. || نکره و ناشناس .
مستنکرلغتنامه دهخدامستنکر. [ م ُ ت َ ک َ ] (ع ص ) امری که مجهول باشد. (از اقرب الموارد). بعید. ناشناخته : لیس علی اﷲ بمستنکران یجمعالعالم فی واحد. || منکر. متنکر. ناشناس : و پوشیده و مستنکر به بغداد آمد [ حضرت رضا (ع ) ] . (تاریخ بیهقی
مستنکرلغتنامه دهخدامستنکر. [ م ُ ت َ ک ِ ] (ع ص ) ناشناسنده . (از منتهی الارب ). جاهل نسبت به امری . (از اقرب الموارد). || دریافت خواهنده امری را که نمی شناسد. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به استنکار شود.