دقاقلغتنامه دهخدادقاق . [ دَق ْ قا ] (اِخ ) لقب حسن بن محمدبن دقاق نیشابوری ، مشهور به ابوعلی دقاق ، عالم قرن چهارم هجری است . رجوع به ابوعلی (حسن بن ...) شود.
دقاقلغتنامه دهخدادقاق . [ دَق ْقا ] (اِخ ) لقب علی بن عبیداﷲ دقیقی . رجوع به ابوالقاسم (علی بن عبیداﷲ...) و علی (ابن عبیداﷲ...) شود.
دقاقلغتنامه دهخدادقاق . [ دَق ْقا ] (ع ص ، اِ) آردفروش . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). منسوب به دقیق که اشتغال به عمل آرد را میرساند. (از الانساب سمعانی ). || آنکه آرد بسیار دارد. (از اقرب الموارد). || کوبنده ٔ چیزی . (غیاث ) (آنندراج ). || قصار، که جامه را می کوبد. (غیاث ) (آنندراج ). گا
دقاقلغتنامه دهخدادقاق . [ دِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ دقیق ، به معنی باریک . (غیاث ) (ناظم الاطباء). || ج ِ دقیقة. || ریزه و تراشه . (ناظم الاطباء).- دقاق العیدان ؛ ریزه های چوب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به دُقاق شود.- دقاق الکندر</sp
دقاقلغتنامه دهخدادقاق . [ دُ ] (اِخ ) ابن تتش بن الب ارسلان سلجوقی ، مکنی به ابونصر و ملقب به شمس الملوک . از سلاجقه ٔ شام . وی 488 هَ . ق . پس از وفات پدرش در دمشق به سلطنت نشست و در هجدهم رمضان سال 492 هَ . ق . درگذشت و گوی
دژکاکلغتنامه دهخدادژکاک . [ دَ / دِ ] (اِ) کرکس و آن مرغی باشد مردارخوار. (از برهان ) (از آنندراج ).
دکاکلغتنامه دهخدادکاک . [ دِ ] (ع اِ) ج ِ دَک ّ. (منتهی الارب ). رجوع به دَک ّ شود. || ج ِ دَکّة. (اقرب الموارد). رجوع به دَکّة شود.
دقائقلغتنامه دهخدادقائق . [ دَ ءِ ] (ع اِ) ج ِ دَقیقة. (اقرب الموارد)(منتهی الارب ). دقایق . رجوع به دقایق و دقیقة شود.
دقایقلغتنامه دهخدادقایق . [ دَ ی ِ ] (ع اِ) دقائق . ج ِ دقیقه . رجوع به دقیقه و دقائق شود. || نکات باریک . خرده ها: دقایق نظری و علمی : گفتن شعر و دقایق و مضایق آن کار امیرالمؤمنین نیست . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 238). او را [ امیر مسعود
دقاقةلغتنامه دهخدادقاقة. [ دَق ْ قا ق َ ] (ع اِ) کوبه که بدان برنج و مانند آن کوبند. (منتهی الارب ). دنگ رزازی . (ناظم الاطباء). آنچه بدان برنج و از قبیل آنرا کوبند. (از اقرب الموارد).
دقاقیلغتنامه دهخدادقاقی . [ دَق ْ قا ] (حامص ) گازری . (ناظم الاطباء). و رجوع به دقاق شود.- دقاقی کردن ؛ کوفتن و دق کردن . (ناظم الاطباء).- || گازری کردن . (ناظم الاطباء).
حسن دقاقلغتنامه دهخداحسن دقاق . [ ح َ س َ ن ِ دَق ْ قا ] (اِخ ) ابن علی بن محمد،مکنی به ابوعلی بغدادی شافعی . درگذشته ٔ 405 هَ . ق .او راست : کتاب الضحایا. (هدیة العارفین ج 1 ص 274).
جعفر دقاقلغتنامه دهخداجعفر دقاق . [ ج َ ف َ رِ دَق ْ ق ] (اِخ ) از حفاظ حدیث و مردی ثقه بوده است (متوفی به سال 330 هَ . ق .). (الفهرست ابن الندیم ).
علیلغتنامه دهخداعلی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ (یا عبیداﷲ)بن دقّاق دقیقی بغدادی ، مکنّی به ابوالقاسم و مشهور به دقّاق . رجوع به ابوالقاسم (علی بن عبیداﷲ دقاق ). و علی بن عبیداﷲ دقیقی شود.
ابونصرلغتنامه دهخداابونصر. [ اَ ن َ ] (اِخ ) دقاق بن تتش بن الب ارسلان سلجوقی که در شام حکومت میراند. رجوع به دقاق .... شود.
روده ٔ باریکلغتنامه دهخداروده ٔ باریک . [ دَ / دِ ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) معاء دقاق . (لغات فرهنگستان ). رجوع به معاء دقاق و روده شود.
دقاقةلغتنامه دهخدادقاقة. [ دَق ْ قا ق َ ] (ع اِ) کوبه که بدان برنج و مانند آن کوبند. (منتهی الارب ). دنگ رزازی . (ناظم الاطباء). آنچه بدان برنج و از قبیل آنرا کوبند. (از اقرب الموارد).
دقاقیلغتنامه دهخدادقاقی . [ دَق ْ قا ] (حامص ) گازری . (ناظم الاطباء). و رجوع به دقاق شود.- دقاقی کردن ؛ کوفتن و دق کردن . (ناظم الاطباء).- || گازری کردن . (ناظم الاطباء).
حسن دقاقلغتنامه دهخداحسن دقاق . [ ح َ س َ ن ِ دَق ْ قا ] (اِخ ) ابن علی بن محمد،مکنی به ابوعلی بغدادی شافعی . درگذشته ٔ 405 هَ . ق .او راست : کتاب الضحایا. (هدیة العارفین ج 1 ص 274).
ادقاقلغتنامه دهخداادقاق . [ اِ ] (ع مص ) باریک کردن . (تاج المصادر بیهقی ). باریک گردانیدن . (منتهی الارب ). || چیز دقیق دادن . اندک دادن . (تاج المصادر بیهقی ). || نرم کردن آرد. باریک کردن آرد. (آنندراج ). || گوسفند بخشیدن به . || یقال اتیته فماادقنی ولااجلنی ؛ ای مااعطانی دقیقاً و لاجلیلا. (
جعفر دقاقلغتنامه دهخداجعفر دقاق . [ ج َ ف َ رِ دَق ْ ق ] (اِخ ) از حفاظ حدیث و مردی ثقه بوده است (متوفی به سال 330 هَ . ق .). (الفهرست ابن الندیم ).
امعاء دقاقلغتنامه دهخداامعاء دقاق . [ اَ ءِ دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) امعاء علیا و آن اثناعشر و صائم و دقیق است : امعاءدقاق یعنی روده های باریک بدین روده (روده ٔ صائم ) پیوستست . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). و رجوع به امعاء شود.
