لغتنامه دهخدا
شهبالا. [ ش َ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) به معنی شاه بالا است یعنی دامادبالا، چه شه به معنی داماد هم هست و آن شخصی است که به قد و بالا و سن و سال با کسی که او را کدخدا می کنند برابر می باشد و او را نیز مانند داماد آراسته کرده با داماد به خانه ٔ عروس میبرند و به ترکی ساق دوش می گوی