لغتنامه دهخدا
تنهایی بیک . [ ت َ ب َ ] (اِخ ) از ارسباران است . شخصی است گرم اختلاط و مجلس آرا و بی قید ولی با وجود گرمی و موافقی از مردم بهره مند نمی شود. شعر را ترکانه می گوید و این ابیات ... و فارسی از اوست :به جرم عشق اگر می کشندم عارم نیست کجا روم چه کنم غیر عشق کارم نیست