مرمرلغتنامه دهخدامرمر. [ م َ م َ ] (اِ) یا سنگ مرمر. رخام ، که سنگی است . (منتهی الارب ). رخام یا نوعی از رخام که سخت تر و شفافتر از آن است . یک قطعه از آن مرمرة باشد. (از اقرب الموارد). سنگ رخام . (دهار). رخام . (مهذب الاسماء). نوعی از رخام سفید است نیکوترین آن را از معدن سنگ جزع آورند و آن
مرمرلغتنامه دهخدامرمر. [ م َ م َ ] (ع اِ) نوعی از چادرهای زنان . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || قسمی از پارچه ٔ سفید اعلا. (ناظم الاطباء). ململ . رجوع به ململ شود. || انار بسیارآب بی پیه . || نازک و نرم و لرزان از هرچیزی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
مرمرلغتنامه دهخدامرمر. [ م َ م َ / م ِ م ِ ] (اِ) صدای گربه ٔ مست . (یادداشت مرحوم دهخدا).- به مرمر آمدن ؛ به مرمر افتادن . مرمر زدن . مرمر کردن . آواز کردن گربه به مستی .- مرمر زدن ؛ آواز برآوردن گربه
مُرْمُرْگویش گنابادی در گویش گنابادی یعنی لرزش ، حالت و احساسی که هنگام نوازش اندام بدن دست میدهد و شبیه برق گرفتگی است ، مور مور شدن
تخت مرمرلغتنامه دهخداتخت مرمر. [ ت َ ت ِ م َ م َ ] (اِخ ) تختی منسوب به کریمخان . رجوع به ایران باستان ج 2 ص 1584 شود.
خاصه ٔ مرمرلغتنامه دهخداخاصه ٔ مرمر. [ خاص ص َ/ ص ِ ی ِ م َ م َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) جامه ای است از پنبه ٔ نازک و بی دوام . رجوع به خاصه ٔ ململ شود.
مرمریةلغتنامه دهخدامرمریة. [ م َ م َ ی َ ] (اِخ ) (اقلیم ...) ناحیتی به اسپانیا. (از الحلل السندسیة ج 1 ص 40 و 80).
مرمریسلغتنامه دهخدامرمریس .[ م َ م َ ] (ع ص ) لغزان و تابان از هر چیزی . (منتهی الارب ). املس ، گویند کفل مرمریس . (از اقرب الموارد). || داهی و زیرک ، و برای تحقیر مُریَریس گویند به اعتبار ثلاثی بودن ریشه ٔ آن . (از اقرب الموارد). || بلا و سختی . (منتهی الارب ). داهیة سخت . داهیه ٔ مرمریس ؛ شدی
مرمرینلغتنامه دهخدامرمرین . [ م َ م َ ] (ص نسبی ) مرمری . منسوب به مرمر. چون مرمر. سخت سپید و درخشان : یکی چون زمردین بیرم ، دوم چون بسدین مجمرسیم چون مرمرین افسر، چهارم عنبرین مدری .منوچهری .
مرمرتراشلغتنامه دهخدامرمرتراش . [ م َ م َ ت َ ] (نف مرکب ) مرمر تراشنده . تراشنده ٔ مرمر. آنکه حرفه ٔ او تراشیدن سنگهای مرمر باشد.
مرمریةلغتنامه دهخدامرمریة. [ م َ م َ ی َ ] (اِخ ) (اقلیم ...) ناحیتی به اسپانیا. (از الحلل السندسیة ج 1 ص 40 و 80).
مرمریسلغتنامه دهخدامرمریس .[ م َ م َ ] (ع ص ) لغزان و تابان از هر چیزی . (منتهی الارب ). املس ، گویند کفل مرمریس . (از اقرب الموارد). || داهی و زیرک ، و برای تحقیر مُریَریس گویند به اعتبار ثلاثی بودن ریشه ٔ آن . (از اقرب الموارد). || بلا و سختی . (منتهی الارب ). داهیة سخت . داهیه ٔ مرمریس ؛ شدی
مرمرینلغتنامه دهخدامرمرین . [ م َ م َ ] (ص نسبی ) مرمری . منسوب به مرمر. چون مرمر. سخت سپید و درخشان : یکی چون زمردین بیرم ، دوم چون بسدین مجمرسیم چون مرمرین افسر، چهارم عنبرین مدری .منوچهری .
مرمرتراشلغتنامه دهخدامرمرتراش . [ م َ م َ ت َ ] (نف مرکب ) مرمر تراشنده . تراشنده ٔ مرمر. آنکه حرفه ٔ او تراشیدن سنگهای مرمر باشد.
متمرمرلغتنامه دهخدامتمرمر. [ م ُ ت َ م َ م ِ ] (ع ص ) جنبنده و لرزنده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || لرزان و جنبان و متزلزل . (ناظم الاطباء). || ریگ مرتعش . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تمرمر شود.
ذومرمرلغتنامه دهخداذومرمر. [ م َ م َ ] (اِخ ) در رساله ای که در آخر کتاب الجماهر بیرونی چاپ حیدرآباد دکن از کتاب الاکلیل للهمدانی در معرفت معادن بطبع رسیده است گوید: قال الهمدانی فی کتابه هذا کان بنی یعفر یحملوا الفضة من شبام سخم الی صنعاء و هی بالقرب من صنعاء علی ساعتین قریب من ذی مرمر و ظهر م
تخت مرمرلغتنامه دهخداتخت مرمر. [ ت َ ت ِ م َ م َ ] (اِخ ) تختی منسوب به کریمخان . رجوع به ایران باستان ج 2 ص 1584 شود.
تمرمرلغتنامه دهخداتمرمر. [ ت َ م َ م ُ ] (ع مص ) لرزیدن تن از نازکی . (زوزنی ). جنبیدن و لرزیدن از شادی . || جنبیدن ریگ . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).