مکفوفلغتنامه دهخدامکفوف . [ م َ ] (اِخ ) ابومحمد عبداﷲبن محمد النحوی القیروانی (متوفی به سال 808 هَ . ق .) وی را تألیفی در عروض است . (از روضات الجنات ص 446).
مکفوفلغتنامه دهخدامکفوف . [ م َ ] (ع ص ) نابینا. (دهار). نابینا. ج ، مکافیف . (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). کور و نابینا. (ناظم الاطباء). نابیناکرده . بینای چشم پوشیده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : بینا و قوی چون زید این دیگر و آن بازمکفوف همی زاید
مکفوففرهنگ فارسی عمید۱. (ادبی) در عروض، ویژگی پایهای که در آن مفاعلین به مفاعیل تبدیل میشود.۲. [قدیمی] کور؛ نابینا.
حسن مکفوفلغتنامه دهخداحسن مکفوف . [ ح َ س َ ن ِ م َ] (اِخ ) لقب حسن افطس است . رجوع به حسن افطس شود.
مکافیفلغتنامه دهخدامکافیف . [ م َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مکفوف . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). ج ِ مکفوف به معنی نابینا. (آنندراج ). و رجوع به مکفوف شود.
مکفوفةلغتنامه دهخدامکفوفة. [ م َ ف َ ] (ع ص ) عیبة مکفوفة؛ جامه دان نیک استوار سر بسته . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
حسن مکفوفلغتنامه دهخداحسن مکفوف . [ ح َ س َ ن ِ م َ] (اِخ ) لقب حسن افطس است . رجوع به حسن افطس شود.
مکافیفلغتنامه دهخدامکافیف . [ م َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مکفوف . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). ج ِ مکفوف به معنی نابینا. (آنندراج ). و رجوع به مکفوف شود.
ابوطالبلغتنامه دهخداابوطالب . [ اَ ل ِ ] (اِخ ) مکفوف نحوی . شاگرد کسائی است . او راست : کتابی در حدود حروف عوامل و افعال و اختلاف معانی آنها.
جابرلغتنامه دهخداجابر. [ ب ِ ] (اِخ ) ابن اعصم مکفوف . کشی اورا در ضمن رجال شیعه ذکر کرده . علی بن حکم گفته است که : ناصبیان را سخت دشمن میداشت . و طوسی گفته وی از جعفر صادق روایت کرده است . (لسان المیزان ج 2 ص 86).
حسن صفویلغتنامه دهخداحسن صفوی . [ ح َ س َ ن ِ ص َ ف َ ] (اِخ ) فرزند سلطان محمد مکفوف پسر شاه طهماسب ، که شاه اسماعیل دوم او را کشت . اشعاری از وی در مجمعالفصحاء (ج 1 ص 22) و مجمعالخواص (ص 26) آم
مکفوفةلغتنامه دهخدامکفوفة. [ م َ ف َ ] (ع ص ) عیبة مکفوفة؛ جامه دان نیک استوار سر بسته . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
حسن مکفوفلغتنامه دهخداحسن مکفوف . [ ح َ س َ ن ِ م َ] (اِخ ) لقب حسن افطس است . رجوع به حسن افطس شود.