نزه

nazeh

معنی

۱. با صفا؛ خرم.
۲. پاک؛ پاکیزه.
۳. دور از بدی و کارهای ناشایسته؛ پاک‌دامن؛ بی‌آلایش.

مترادف

پاک، پاکیزه، خرم، خوش، سرسبز، مصفا، مفرح، مهذب، نزیه

جست‌وجوی دقیق

نزه

لغت‌نامه دهخدا

نزه . [ن ُ زَه ْ ] (ع اِ) ج ِ نُزْهة. رجوع به نُزْهة شود.

نزه

لغت‌نامه دهخدا

نزه . [ ن َ زَه ْ ] (اِ) سقف باشد و بعضی گویند چوبی باشد که سقف خانه را بدان پوشند. (برهان قاطع) (آنندراج ). رجوع به نژه و تژه شود. || جای درآمدن باد و تراوش کردن آب . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء).

نزه

لغت‌نامه دهخدا

نزه . [ ن َ زَه ْ ] (ع اِمص ) دوری از بدی . نزاهة. (اقرب الموارد). رجوع به نزاهة شود.

نزه

نزه . [ ن َ زِه ْ ] (ع ص ) پاک از عیب . (غیاث اللغات ). نزیه . (اقرب الموارد). پاکیزه . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). پاک . (ناظم الاطباء) : حق همی گوید که آری ای نزه لیک بشنو صبر آور صبر به . مولوی .|| مکان نز

نزه

لغت‌نامه دهخدا

نزه . [ ن َزْه ْ ] (ع اِمص ) پرهیزکاری . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از المنجد). دوری از بدی . (ناظم الاطباء). || (ص ) نزه الخلق . رجوع به همین مدخل شود. || نزه الفلاة ؛ زمین دشت که از آب دور باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). فلاتی که از آب دور باشد. (از اقرب

جست‌وجوی هم‌آوا

نازی 1

Nazi

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فرد معتقد به نازیسم

نازی 2

nazi

واژه‌های مصوب فرهنگستان

مربوط به نازیسم

تهوع

nausea

واژه‌های مصوب فرهنگستان

احساس نامطبوعی در معده و حلق که ممکن است به استفراغ منجر شود

تهوع صبحگاهی

morning sickness, nausea gravidarum

واژه‌های مصوب فرهنگستان

احساس تهوع و استفراغ در هنگام برخاستن از خواب، به‌ویژه در ماه‌های اول بارداری

پنجه پنجه

گویش مازنی

۱نوبت به نوبت – دفعه به دفعه ۲آبیاری نوبتی

جست‌وجوی مشابه

نزهة

لغت‌نامه دهخدا

نزهة. [ ن َ زِ هََ / ن َ هََ ] (ع ص ) نَزِه . (منتهی الارب ). ارض نزهة؛ نزیهة. (اقرب الموارد). زمین دور از کشت زار و از کثافات و مگسان اطراف شهر و دهات و از آب خیز دریا و از فساد هوا. زمین صاحب نُزْهة. (ناظم الاطباء). رجوع به نزه شود.

نزهاء

لغت‌نامه دهخدا

نزهاء. [ ن ُ زَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ نازه ، به معنی پرهیزگار. (از آنندراج ). || ج ِ نَزیه . (اقرب الموارد). رجوع به نَزیه شود. || ج ِ نَزِه . (المنجد) (منتهی الارب ). رجوع به نَزِه شود.

نزهان

لغت‌نامه دهخدا

نزهان .[ ن َ زَ ] (ع مص ) دور کردن شتران را از آب . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ). نَزْه . رجوع به نَزْه شود.

نزهت

لغت‌نامه دهخدا

نزهت . [ ن ُ هََ ] (اِخ ) (...افندی ) از متأخران شعرای عثمانی و از رجال دولت آن سامان است . وی به سال 1304 هَ . ق . درگذشت . (از قاموس الاعلام ج 6 ص 4574).

نزهت

لغت‌نامه دهخدا

نزهت . [ ن ُ هََ ] (اِخ ) (خواجه ...) نوراﷲ کشمیری . از پارسی گویان هند و از شاگردان میرزا عبدالغنی کشمیری است . به سال 1140 هَ . ق . درگذشت . او راست :دویدم تا به تحصیل کمال از دوربینی هاچو پروین صاحب خرمن شدم از خوشه چینی ها. <p

جست‌وجوی متن

نزاه

لغت‌نامه دهخدا

نزاه . [ ن ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ نزه . رجوع به نزه شود.

خوشآبوهوا

فرهنگ مترادف و متضاد

معتدل، نزه، نهگرمونهسرد

سرسبز

فرهنگ مترادف و متضاد

باطراوت، خرم، نزه ≠ بیطراوت، خشک

مقدس

فرهنگ فارسی طیفی

مقوله: مذهب نزه، تطهیرشده، مطهر، تقدیس‌شده، آسمانی

نزة

لغت‌نامه دهخدا

نزة. [ ن َزْ زَ ] (ع اِ) شهوت شدید. (از المنجد). شهوت . (اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). خواهانی . (ناظم الاطباء). || (ص ) ناقة نزة؛ خفیفة. (از اقرب الموارد). ماده شترسبک . (ناظم الاطباء). || ارض نزة؛ ذات نزّ. (اقرب الموارد). زمین زهاب ناک . رجوع به نزّ شود.

جست‌وجوی هم‌آغاز

نزهت ستان

لغت‌نامه دهخدا

نزهت ستان . [ ن ُ هََ س ِ ] (اِ مرکب )جای نزهت افزا. محل سرور و انبساط خاطر : نه ایمن تر ز خرسندی جهانی است نه به ز آسودگی نزهت ستانی است .نظامی .

نزهت سرا

لغت‌نامه دهخدا

نزهت سرا. [ ن ُ هََ س َ ] (اِ مرکب ) نزهت ستان . جای انبساط و خوشی و سرور خاطر : از وحشت آباد عالم فانی به نزهت سرای جاودانی انتقال نمود. (از حبیب السیر).

نزهت کده

لغت‌نامه دهخدا

نزهت کده . [ ن ُ هََ ک َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) جای تفرج و عیش و شادی . (ناظم الاطباء). نزهت سرا. نزهت ستان .

نزهت نشین

لغت‌نامه دهخدا

نزهت نشین . [ ن ُ هََ ن ِ ] (نف مرکب ) که جای باصفائی دارد. که در نزهت ستان است . که در آسایش و سرور است . که در نزهتگاه ساکن است : به زندانیان زمین زیر خشت به نزهت نشینان باغ بهشت .نظامی .

نزهة

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

پنزه

لغت‌نامه دهخدا

پنزه . [ پ َزَ / زِ ] (اِ) نوعی رقص است و آن چنان باشد که جمعی دست یکدیگر را گرفته با هم برقصند. (برهان قاطع). پنجه . فنزج . پنجک . و نیز رجوع به پنجک و پنجه شود.

پوتنزه

لغت‌نامه دهخدا

پوتنزه . [ پ ُ ت ِ زَ ] (اِخ ) شهر و مرکز لوکانی به ایتالیای جنوبی در مشرق ناپولی دارای 18600 تن سکنه .

جنزه

لغت‌نامه دهخدا

جنزه . [ ج َ زَ ] (اِخ ) دهی است به اصفهان . (منتهی الارب ) (معجم البلدان ) (ناظم الاطباء).

جنزه

لغت‌نامه دهخدا

جنزه . [ ج َ زَ ] (اِخ ) معرب گنجه . شهری است کلان از مضافات اران . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). این شهر میان شروان و آذربایجان واقع شده و عامه آنرا گنجه نامند. گروهی از دانشمندان از آن برخاسته اند. (از معجم البلدان ) (مراصد). و رجوع به مرآت البلدان ج <span class="hl" dir="

شامپانزه

لغت‌نامه دهخدا

شامپانزه . [ زِ ] (فرانسوی ، اِ) کلمه افریقایی است . و نام نوعی از میمون باشد. رجوع به شمپانزه شود.

درپیوند

بیشتر بدانید

نزه

nazeh

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گویش مازنی

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ فارسی طیفی

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا