آبجامهلغتنامه دهخداآبجامه . [ م َ / م ِ ] (اِ مرکب )جام آبخوری . اناء. (زمخشری ): القحف ؛ آب جامه ٔ چوبین .(قاضی محمد دهار). کاس . جام شراب . تور : زمزم لطف آب خامه ٔ اوست کعبه ٔ اهل فضل نامه ٔ اوست .سنائی .
اصمارلغتنامه دهخدااصمار. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ صُمر. لبهای آبجامه و خنور. (از منتهی الارب ). لب آبجامه و خنور و پیاله . (آنندراج ). اصبار. بمعنی کناره و لبه ٔ چیزی . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). و رجوع به صُمْر و صِبر شود.
کیزانلغتنامه دهخداکیزان . (ع اِ) ج ِ کوز. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). جمع کوز که آبجامه ای است معروف . (آنندراج ). رجوع به کوز (ع اِ) شود.
اکوازلغتنامه دهخدااکواز. [ اَک ْ ] (ع اِ) ج ِ کوزه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). ج ِ کوز به معنی آبجامه ای است معروف . (آنندراج ). رجوع به کوز شود.