آتشینفرهنگ فارسی عمید۱. از جنس آتش.۲. [مجاز] مهیج؛ اثرگذار؛ پرشوروحال: سخنرانی آتشین، ◻︎ دلم را داغ عشقی بر جبین نِه / زبانم را بیانی آتشین ده (وحشی: ۴۹۰).۳. سوزان.۴. به رنگ آتش؛ سرخ تیره.۵. [مجاز] بسیارخشمگین؛ تند.۶. [مجاز] جانسوز؛ رنجآور: ◻︎ آب بزن بر حسد آتشین / باد در این خاک از او می
آتشینفرهنگ فارسی عمید۱. از جنس آتش.۲. [مجاز] مهیج؛ اثرگذار؛ پرشوروحال: سخنرانی آتشین، ◻︎ دلم را داغ عشقی بر جبین نِه / زبانم را بیانی آتشین ده (وحشی: ۴۹۰).۳. سوزان.۴. به رنگ آتش؛ سرخ تیره.۵. [مجاز] بسیارخشمگین؛ تند.۶. [مجاز] جانسوز؛ رنجآور: ◻︎ آب بزن بر حسد آتشین / باد در این خاک از او می
حروف آتشینلغتنامه دهخداحروف آتشین . [ ح ُ ف ِ ت َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حرفهای آتشین مزاج نزد اهل سحر و طلسم عبارت از: ا هَ ط م ف س ذ میباشد، در مقابل حروف خاکی مزاج که د ح ل ع ر خ ش و و در برابر حروف هوائی و ی ن ض ف ظ و حروف آبی که ج ث ز ص غ ق ک میباشد. رجوع به مقدمه ٔ ابن خلدون بند <span clas
خلق آتشینلغتنامه دهخداخلق آتشین . [ خ َ ق ِ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از شیاطین و جنیان است . (برهان قاطع) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
خلق آتشینلغتنامه دهخداخلق آتشین . [ خ ُ ق ِ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از غضب و تندی مزاج مردم است . (برهان قاطع) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
زبان آتشینلغتنامه دهخدازبان آتشین . [ زَ ن ِ ت َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از زبان گرم . (آنندراج ) : در کشاکش از زبان آتشین بودم چو شمعتا نپیوستم بخاموشی نیاسودم چو شمع.صائب .
سیماب آتشینلغتنامه دهخداسیماب آتشین . [ ب ِ ت َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالمتاب است و سیماب آتشی هم میگویند. (برهان ). آفتاب . (فرهنگ رشیدی ) (آنندراج ) : چون آه عاشق آمد بر آتشین معنبرسیماب آتشین زد در بادبان اخضر. خاقانی .<