خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
آذرپرست پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
آذرپرست
/'āzarparast/
معنی
۱. = آتش‌پرست
۲. نگهبان آتشکده.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجه‌ای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
آذرپرست
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی] 'āzarparast ۱. = آتش‌پرست۲. نگهبان آتشکده.
-
آذرپرست
لغت‌نامه دهخدا
آذرپرست . [ ذَ پ َ رَ ] (نف مرکب ) آتش پرست . عابدالنار. گبر : چو پیروزی شاهتان بشنویدگزیتی به آذرپرستان دهید. فردوسی .بر آن شهرها تازیان راست دست که نه شاه ماند نه آذرپرست . فردوسی .موبد آذرپرستان را دل من قبله شدزآنکه عشقش در دل من آذر برزین نهاد. ...
-
جست‌وجو در متن
-
آتش‌پرست
واژگان مترادف و متضاد
۱. آذرپرست، زرتشتی، گبر، مجوس، مغ ۲. کافر، ملحد
-
آتش پرست
فرهنگ فارسی معین
( ~. پَ رَ) (اِمر.) پرستندة آتش . کسی که آتش را پرستش کند. زرتشتیان را به دلیل آن که آتش را گرامی و محترم می دارند آتش پرست می گویند: آذرپرست و آذرکیش هم گفته شده .
-
آتش پرست
لغت‌نامه دهخدا
آتش پرست . [ ت َ پ َ رَ ] (نف مرکب ) آنکه آتش را چون قبله ای نیایش کند : همه کسی صنما [ مر ] ترا پرستد و مااز آتش دل آتش پرست شاماریم . منطقی (از فرهنگ اسدی ، خطی ).بیک هفته بر پیش یزدان بدندمپندار کآتش پرستان بدندکه آتش بدانگاه محراب بودپرستنده را د...
-
مطران
لغت‌نامه دهخدا
مطران . [ م َ / م ِ ] (معرب ، اِ)بزرگ و مهتر ترسایان و این عربی محض نیست . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). سرکرده ٔ نصاری و سرگروه و مهتر آنان و گویند مطران اکثر زنجیر بر اندام خود پیچیده دارد. (از غیاث ) (از آنندراج ). رئیس کهنه و آن مادون بطرک و ...
-
پرست
لغت‌نامه دهخدا
پرست . [ پ َ رَ ] (نف ) پرستنده و پرستار باشد و شخصی را نیز گویند که در وهم و پندار خود یعنی در فکر وخیال خود مانده باشد. (برهان ). برای کلمات مرکبه ٔ باپرست ذیل رجوع به ردیف و رده ٔ همین کلمات شود: بت پرست . آتش پرست . می پرست . خداپرست . پول پرست ....
-
مجاور
لغت‌نامه دهخدا
مجاور. [ م ُ وِ ] (ع ص ) همسایه . (دهار). همسایگی کننده . (غیاث ) (آنندراج ) همجوار و همسایه و در پهلو و در کنار و هم پهلو. (ناظم الاطباء) : ترا تا کعبه ٔ احسان شناسندمنم باکعبه ٔ احسان مجاور. امیرمعزی .آتش وقتی از نزدیک خرمن مجاوران خود سوزاند و وقت...
-
بستن
لغت‌نامه دهخدا
بستن . [ ب َ ت َ ] (مص ) پهلوی بستن . از ریشه ٔ اوستایی و پارسی باستان ، بند . طبری ، دوستن . مازندرانی ، دوسّن و دَوسن . گیلکی ، دوستن . بند کردن . فراهم کشیدن . پیوستن . ضد گشودن . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ص 278). مقابل گشادن لازم و متعدی هر دو آ...