آذیشلغتنامه دهخداآذیش . (اِ) چوبی را گویند که بر آستانه ٔ در خانه استوار کنند. || بمعنی ریزه ٔ چوب و خس و خاشاک هم آمده است . (برهان ). و در بعض فرهنگها به معنی آتش یعنی صورتی از آدیش نیز آورده اند. و ظاهراً معنی دوم درست باشد. رجوع به آدیش شود.
حضظلغتنامه دهخداحضظ. [ ح ُ ض ُ / ض َ ] (ع اِ) دارویی است که از بول شتر سازند. (منتهی الارب ). رجوع به حضض شود.
هدشلغتنامه دهخداهدش . [ هَِ دِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان میانکوه بخش مهریز شهرستان یزد واقع در 19 هزارگزی باختر مهریز، کنار راه ثانی آباد و 23 هزارگزی جنوب باختر جاده ٔ یزد. جایی است کوهستانی ، معتدل و دارای <span class="hl