هفت هفتلغتنامه دهخداهفت هفت . [ هََ هََ / هَُ هَُ ] (اِ صوت ) صدای جرعه جرعه نوشیدن آب ، دم به دم نوشیدن . (یادداشت مؤلف ): ذلج ؛ هفت هفت نوشیدن آب را. (منتهی الارب ).
عووهلغتنامه دهخداعووه . [ ع ُ ] (ع مص ) آفت و بلا رسیدن به زراعت . (از اقرب الموارد). عاهة. || دچار آفت و بلا شدن زراعت شخص . (از اقرب الموارد). عاهة. رجوع به عاهة شود.
بواسلغتنامه دهخدابواس . [ ب َ ] (اِ) محنت و آزار و رنج و سختی . (برهان ) (ناظم الاطباء). بمعنی محنت و رنج و سختی در برهان آورده و همانا عربی است . (انجمن آرا) (آنندراج ). || آفت و بلا. (ناظم الاطباء).
متفصیلغتنامه دهخدامتفصی . [ م ُ ت َ ف َص ْ صی ] (ع ص ) رها شده از تنگی و سختی . (ناظم الاطباء). رهائی یابنده از هر چه باشد مثل آفت و بلا و وام . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تفصی شود.
آگفتلغتنامه دهخداآگفت . [ گ َ / گ ِ / گ ُ ] (اِ) آسیب . صدمه . آزار. آفت . رنج . بلا. عاهت . مصیبت . فتنه . فساد : چون صبح برافکند ردای زربفت بنشست بصد حیله و برخاست بتفت گفتم که مرو جز این
مکروهلغتنامه دهخدامکروه . [ م َ ] (ع ص ) ناپسندیده و ناخوش . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). ناپسند و ناگوار وناخوش آیند و دارای کراهت . (ناظم الاطباء) : کل ذلک کان سیئه ُ عند ربک مکروهاً. (قرآن 38/17).تا روز پدید آید و
آفتلغتنامه دهخداآفت . [ ف َ ] (ع اِ) (شاید از ریشه ٔ آکفت فارسی ) آفة. آفه . عاهت . عاهه . عارضه . (زمخشری ).جانحه . زحمت . علت . بلا. بلیه . ضرر. آکفت . آسیب . بیماری . (ربنجنی ). گزند. عیب . آهو. ج ، آفات : رسیده آفت نشبیل او به هر کامی نهاده کشته ٔ آسیب او
آفتلغتنامه دهخداآفت . [ ف َ ] (ع اِ) (شاید از ریشه ٔ آکفت فارسی ) آفة. آفه . عاهت . عاهه . عارضه . (زمخشری ).جانحه . زحمت . علت . بلا. بلیه . ضرر. آکفت . آسیب . بیماری . (ربنجنی ). گزند. عیب . آهو. ج ، آفات : رسیده آفت نشبیل او به هر کامی نهاده کشته ٔ آسیب او
پرآفتلغتنامه دهخداپرآفت . [ پ ُ ف َ ] (ص مرکب ) پرآسیب . پرعاهت . پرعلّت . پربلا. پربلیّه . پرضرر. پرآکفت .