اعبیةلغتنامه دهخدااعبیة. [ اَ ی َ ] (ع اِ) ج ِ عبا. ج ِ عَباء، بمعنی گلیم خطدار. گول گران . ثقیل الجسم . فربه . (ناظم الاطباء).
اهبةلغتنامه دهخدااهبة. [ اُ ب َ ] (ع اِ)ساز و ساختگی کار. ج ، اُهَب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). اهبت . و رجوع به اهب و اهبت شود.
اهبلغتنامه دهخدااهب .[ اُ هََ ] (ع اِ) ج ِ اُهبَة به معنی ساز و ساختگی کار. (آنندراج ) (منتهی الارب ). و رجوع به اهبه شود.
اهبلغتنامه دهخدااهب .[ اُ هَُ ] (ع اِ) اِهَب . اُهبةَ. ج ِ اهاب پوست یا پوست ناپیراسته . (منتهی الارب ). و رجوع به اهاب شود.