لغتنامه دهخدا
اکتف . [ اَ ت َ ] (ع ص ) ستور لنگ از کتف . گویند: فرس اکتف و جمل اکتف . ج ، کُتف . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || فراخ شانه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). پهن کتف . (تاج المصادر بیهقی ). مردی پهن شانه و دردمند. (مهذب الاس
