اعبیةلغتنامه دهخدااعبیة. [ اَ ی َ ] (ع اِ) ج ِ عبا. ج ِ عَباء، بمعنی گلیم خطدار. گول گران . ثقیل الجسم . فربه . (ناظم الاطباء).
اهبةلغتنامه دهخدااهبة. [ اُ ب َ ] (ع اِ)ساز و ساختگی کار. ج ، اُهَب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). اهبت . و رجوع به اهب و اهبت شود.