أَهِلَّةفرهنگ واژگان قرآنهلالها(جمع هلال وهلال به معني آن قسمتي از ماه که تاشب هفتم به صورت نيم دايره روشن ديده مي شود بعد از آن تا شب چهاردهم را "قمر" و شب چهاردهم را بدرمي گويند)
حیعلةلغتنامه دهخداحیعلة.[ ح َ ع َ ل َ ] (ع مص ) حی علی الصلوة و حی علی الفلاح گفتن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). واین مصدری است جعلی مانند حمدلة. (اقرب الموارد).
حیهلةلغتنامه دهخداحیهلة. [ ح َ هََ ل َ ] (ع اِ) یکی حیهل که درختی است . (منتهی الارب ). رجوع به حیهل شود.
اهلةلغتنامه دهخدااهلة. [ اَ ل َ ] (ع اِ) کسان . || کسان سرای . || زوجه . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || جای . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
اهلةلغتنامه دهخدااهلة. [ اَ هَِ ل َ ] (ع اِ) مال . (ناظم الاطباء). گویند: انهم لاهل اهلة. (منتهی الارب ).