ابالخلغتنامه دهخداابالخ . [ اَ ل ِ ] (اِخ ) ج ِ بلیخ برخلاف قیاس ، و بلیخ نام نهریست به رقّه ٔ بغداد.
ابلخلغتنامه دهخداابلخ . [ اَ ل َ ] (ع ص ) بزرگ منش . (تاج المصادر بیهقی ). متکبر. گردن کش . مؤنث : بَلْخاء.
بلیخلغتنامه دهخدابلیخ . [ ب َ ] (ع اِ) نام رودی است به جزیره . (منتهی الارب ). نام رودی است در رقة. (از معجم البلدان و مراصد). و رجوع به همین مآخذ شود. ج ، بُلخ ، بُلُخ ، اَبالخ ، بَلخیات ، بَلائخ . (منتهی الارب ) (ذیل اقرب الموارد از تاج ).