ابوالحیوةلغتنامه دهخداابوالحیوة. [ اَ بُل ْ ح َ یات ] (ع اِ مرکب ) آب .ماء. ابوحیان . ابوالغیاث . ابومدرک . (مهذب الاسماء).
ابوالعاویهلغتنامه دهخداابوالعاویه . [ اَ بُل ْ ی َ ] (اِخ ) یساربن سبع. از اصحاب معاویه است و او بحرب صفین عمار یاسرصحابی را بکشت . رجوع به ص 186 حبیب السیر ج 1 شود.
ابوعیلهلغتنامه دهخداابوعیله . [ اَ ع َ ل َ ] (اِخ ) والد ابراهیم العقیلی . پسر او ابراهیم از وی روایت کرده است .
ابوالحیالغتنامه دهخداابوالحیا. [ اَ بُل ْ ح َ ] (اِخ ) لقب عثمان بن عفان . رجوع به شرم عثمان در امثال و حکم تألیف مؤلف این کتاب شود. || لقب یحیی نبی علیه السلام .
عباهلةلغتنامه دهخداعباهلة. [ ع َ هَِ ل َ ] (اِخ ) ملوک حمیر که در اسلام هم بر ملک خود گذاشته شدند. (از لسان العرب ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). || الاقیال المقرون علی ملکهم فلم یزالوا عنه . (اقرب الموارد) (لسان العرب ).
ابوسلیمانلغتنامه دهخداابوسلیمان . [ اَ س ُ ل َ ] (اِخ ) داود القرشی . محدّث است و از او ابوالحیوة روایت کند.
ابوالغیاثلغتنامه دهخداابوالغیاث . [ اَ بُل ْ ] (ع اِ مرکب ) آب . (السامی فی الاسامی ). ابوالحیوة. ابوالحیان .
آبلغتنامه دهخداآب . (اِ) (اوستائی آپ ap، سانسکریت آپ َ apa، پارسی باستانی آپی api، پهلوی آپ ap) مایعی شفاف بی مَزه و بوی که حیوان از آن آشامد و نبات بدان ت