لغتنامه دهخدا
ابوالفداء. [ اَ بُل ْ ف ِ ] (اِخ ) اسماعیل بن علی بن محمودبن عمربن شاهنشاه بن ایوب . و لقب او الملک المؤید و الملک الصالح عمادالدین . امیری فاضل از خاندان ایوبی . مولد وی در جمادی الأولی سال 672 هَ . ق . به دمشق بود. او پس از کسب فضائل و آد