لغتنامه دهخدا
ابوطالب . [ اَ ل ِ ] (اِخ ) ابن طاهر. کاتب سلطان محمود غزنوی است و شاید پسر طاهر مستوفی دیوان محمود که بزمان مودود پس از عزل احمدبن عبدالصمد دوماه وزارت رانده است :خواجه ٔ سید ابوطالب طاهر که بدوست دل سلطان و دل خواجه و دلهای حشم ...که نه بیهوده مر او را ملک روی ز