لغتنامه دهخدا
ابومدین . [ اَ م َ ؟ ] (اِخ ) شعیب بن حسین اندلسی . یکی از کبار شیوخ متصوفه . مولد او به قطنیاته قریه ای به اشبیلیه است . ابوین او تهیدست و بی چیز بودند و او پس از درس قرآن شغل جولاهی آموخت لیکن دل او بدین شغل آرام نمی یافت و در خود شوقی وافر بعلم می دید عاقبت بقصد فراگرفتن ع