اتکاءلغتنامه دهخدااتکاء. [ اِ ] (ع مص ) بصورت اعتمادکننده کردن کسی را. و التاء فی هذاالباب عوض عن الواو علی خلاف القیاس . (لغت نامه ٔ مقامات حریری ).
اتکاءلغتنامه دهخدااتکاء. [ اِت ْ ت ِ ] (ع مص ) اتکال کردن . اعتماد کردن بر. پشت دادن بر. تکیه زدن به . (زوزنی ). متکی شدن بر. تکیه کردن بر. (تاج المصادر).- اتکا کردن ؛ تکیه کردن .- اتکاء کسی ؛ متکا ساختن کسی را.|| تکیه گاه گردانیدن
اتکاءفرهنگ فارسی معین(اِ تِّ) [ ع . ] 1 - (مص ل .) تکیه کردن بر، پشت دادن بر. 2 - اعتماد کردن بر. ؛ نقطة ~نقطه ای که در آن اهرم را تکیه دهند، تکیه گاه .
اتقاءلغتنامه دهخدااتقاء. [ اِت ْ ت ِ ] (ع مص ) پرهیزیدن . تقوی . وَرَع . پرهیز. پرهیزکاری . ترسیدن . حذر گرفتن . (تاج المصادر). حذر کردن . (زوزنی ). توقی . خویشتن رانگاه داشتن . || چیزی فراپیش چیزی بردن .- اتقأاﷲ ؛ ترسیدن از خدای تعالی .
اتقیاءلغتنامه دهخدااتقیاء. [ اَت ْ] (ع ص ، اِ) ج ِ تقی ّ. پرهیزکاران . ترس کاران : عالم عادل مؤید مظفّر منصور ظهیر سریر سلطنت و مشیر تدبیر مملکت کهف الفقراء ملاذالغرباء مربی الفضلاء محب الاتقیاء افتخار آل پارس فخرالدوله ... (گلستان ).
اطیقالغتنامه دهخدااطیقا. [ اَ ] (اِخ ) اَطّیقی معرب آتیک است . ابن بیطار در ذیل کلمه ٔ ارتکان آرد: و باید از بلادی باشد که بنام اطیعی (کذا، بی نقطه )خوانده می شود و لکلرک اطیقی ضبط کرده است که بر ناحیه ٔ قدیم یونان یا آتن اطلاق می شده است . رجوع به مفردات ابن بیطار ذیل ارتکان و ترجمه ٔ فرانسه
نقطة الارتکازدیکشنری عربی به فارسینقطه اتکاء , پايه , شاهين ترازو , اهرم , داراي نقطه اتکاء کردن , تکيه گاه ساختن پايه دار کردن
