اجرام فلکیلغتنامه دهخدااجرام فلکی . [ اَ م ِ ف َ ل َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اجرام فلکیه . اجسام فوق عناصر را گویند از قبیل افلاک و کواکب . (تعریفات ).
اجراملغتنامه دهخدااجرام . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ جِرْم . تن ها. اجسام (و اکثر استعمال اجرام در لطیف است و اجسام درکثیف ) : چون از وصول او خبر یافتند شادمان گشتند و حیاتی تازه و عیشی نو بمکان او در اجرام و اجسام ایشان ظاهر شد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). اکثر اطلاق این لفظ بر کوا
اجراملغتنامه دهخدااجرام . [ اِ ] (ع مص ) گناه کردن . اِجترام . (منتهی الارب ). جرم کردن . (زوزنی ). || گناه جستن : اجرم َ علیه ؛ گناه جست بر وی و جنایت نهاد و کذلک اجرم الیه . || بزرگ و کلان گردیدن . || صاف شدن گونه : اجرم لَونه . || اَجرَم الدم ُ به ؛ چسبید خون به وی . || صاف شدن آواز. (منتهی
ازراملغتنامه دهخداازرام . [ اِ ] (ع مص ) قطعکردن کلام کسی را. بریدن سخن کسی . || منقطع کردن بول بر کسی . (زوزنی ). قطع کردن بول و گمیز برکسی : لاتزرموا ابنی (حدیث )؛ ای لاتقطعوا علیه بوله .
اجرامفرهنگ فارسی عمید۱.= جُرم۲.=[جمعِ جِرم]= جِرم⟨ اجرام فلکی: (نجوم) = ⟨ اجرام سماوی⟨ اجرام سماوی: (نجوم) ستارگان، سیارات، خورشید، و ماه.
عالم علویلغتنامه دهخداعالم علوی . [ ل َ م ِ ع ِ / ع ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آسمان و عالم بالا. (ناظم الاطباء). مقابل عالم سفلی است و مراد افلاک و اجرام فلکی و سماویات بطور مطلق است . (از شرح حکمة الاشراق صص 278 - <span class="
اجراملغتنامه دهخدااجرام . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ جِرْم . تن ها. اجسام (و اکثر استعمال اجرام در لطیف است و اجسام درکثیف ) : چون از وصول او خبر یافتند شادمان گشتند و حیاتی تازه و عیشی نو بمکان او در اجرام و اجسام ایشان ظاهر شد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). اکثر اطلاق این لفظ بر کوا
پلاژلغتنامه دهخداپلاژ. [ پ ِ ] (اِخ ) قومی باستانی که در ازمنه ٔ ماقبل تاریخ میزیستند یونان و گنک باراژه و سواحل آسیای صغیر و ایطالیا را اشغال کرده بودند. این قوم بدوی هیچگاه ملتی تشکیل نداده است و یونانیان قدیم آنان را از اراضی متصرفی خویش بیرون کرده و یا به بندگی و اسارت گرفتند. پلاژها پیش
اجراملغتنامه دهخدااجرام . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ جِرْم . تن ها. اجسام (و اکثر استعمال اجرام در لطیف است و اجسام درکثیف ) : چون از وصول او خبر یافتند شادمان گشتند و حیاتی تازه و عیشی نو بمکان او در اجرام و اجسام ایشان ظاهر شد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). اکثر اطلاق این لفظ بر کوا
اجراملغتنامه دهخدااجرام . [ اِ ] (ع مص ) گناه کردن . اِجترام . (منتهی الارب ). جرم کردن . (زوزنی ). || گناه جستن : اجرم َ علیه ؛ گناه جست بر وی و جنایت نهاد و کذلک اجرم الیه . || بزرگ و کلان گردیدن . || صاف شدن گونه : اجرم لَونه . || اَجرَم الدم ُ به ؛ چسبید خون به وی . || صاف شدن آواز. (منتهی
اجرامفرهنگ فارسی عمید۱.= جُرم۲.=[جمعِ جِرم]= جِرم⟨ اجرام فلکی: (نجوم) = ⟨ اجرام سماوی⟨ اجرام سماوی: (نجوم) ستارگان، سیارات، خورشید، و ماه.
اجرامفرهنگ فارسی معین( اَ ) [ ع . ] (اِ.) 1 - جِ جِرم ؛ تن ها، اجسام . 2 - ستارگان . 3 - جِ جُرم ؛ گناهان .
اجراملغتنامه دهخدااجرام . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ جِرْم . تن ها. اجسام (و اکثر استعمال اجرام در لطیف است و اجسام درکثیف ) : چون از وصول او خبر یافتند شادمان گشتند و حیاتی تازه و عیشی نو بمکان او در اجرام و اجسام ایشان ظاهر شد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). اکثر اطلاق این لفظ بر کوا
اجراملغتنامه دهخدااجرام . [ اِ ] (ع مص ) گناه کردن . اِجترام . (منتهی الارب ). جرم کردن . (زوزنی ). || گناه جستن : اجرم َ علیه ؛ گناه جست بر وی و جنایت نهاد و کذلک اجرم الیه . || بزرگ و کلان گردیدن . || صاف شدن گونه : اجرم لَونه . || اَجرَم الدم ُ به ؛ چسبید خون به وی . || صاف شدن آواز. (منتهی
اجرامفرهنگ فارسی عمید۱.= جُرم۲.=[جمعِ جِرم]= جِرم⟨ اجرام فلکی: (نجوم) = ⟨ اجرام سماوی⟨ اجرام سماوی: (نجوم) ستارگان، سیارات، خورشید، و ماه.
اجرامفرهنگ فارسی معین( اَ ) [ ع . ] (اِ.) 1 - جِ جِرم ؛ تن ها، اجسام . 2 - ستارگان . 3 - جِ جُرم ؛ گناهان .