لغتنامه دهخدا
اعتلاص . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) علصه گرفتن یعنی چیز مایل به قلت . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). یقال : «اعتلص منه شیئاً؛ ای اخذه علصة بالضم و هو الی القلة و ما هی ». (منتهی الارب ). کلمه ٔ «ما» در جمله ٔ «ما هی » برای افاده ٔ قلت در قلت باشد. (از اقرب الموارد). گرفتن