احمرلغتنامه دهخدااحمر. [ اَ م َ ] (اِخ ) سبیعبن الحارث ملقب بذوالخمار. رجوع بامتاع الاسماع جزء1 ص 401 شود.
احمرلغتنامه دهخدااحمر. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن قُوید. در قاموس این نام آمده است . و صاحب تاج العروس نیز برمز «م » یعنی معروف است قناعت کرده است و ابوالکمال سید احمد عاصم نیز در ترجمه ٔ قاموس بترکی گوید: بر رجل معروفدر.
احمرلغتنامه دهخدااحمر. [ اَ م َ ] (اِخ ) سبیعبن الحارث ملقب بذوالخمار. رجوع بامتاع الاسماع جزء1 ص 401 شود.
احمرلغتنامه دهخدااحمر. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن قُوید. در قاموس این نام آمده است . و صاحب تاج العروس نیز برمز «م » یعنی معروف است قناعت کرده است و ابوالکمال سید احمد عاصم نیز در ترجمه ٔ قاموس بترکی گوید: بر رجل معروفدر.
دریای احمرلغتنامه دهخدادریای احمر. [ دَرْ ی ِ اَ م َ ] (اِخ ) دریای سرخ . بحر احمر. رجوع به بحر قلزم ذیل بحر شود.
حجرالاحمرلغتنامه دهخداحجرالاحمر. [ ح َ ج َ رُل ْ اَ م َ ] (ع اِ مرکب ) سنگی است بلون بسد و از جمله ٔ سموم قتاله است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). و در نسخه ٔ دیگر همان کتاب آورده است ؛ نوعی از الماس است برنگ بیخ مرجان و یک دانک او سم قاتل است . حمداﷲ مستوفی در نزهة القلوب میگوید، نوعی سنگ که رنگ سرخ دار
حرمل احمرلغتنامه دهخداحرمل احمر. [ ح َ م َ ل ِ اَ م َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اسفند. حرمل عامی . سداب کوهی . رجوع به حرمل و سداب شود.
حصن احمرلغتنامه دهخداحصن احمر. [ ح ِ ن ِ اَ م َ ] (اِخ ) عثلیث . قلعه ای است به یمن . (یادداشت مؤلف ). || قلعه ای است بسواحل شام مشهور به حصن احمر. عثلیثه . (منتهی الارب ).
حناء احمرلغتنامه دهخداحناء احمر. [ ح ِن ْ نا ءِ اَ م َ ](ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قَطلَب . (اقرب الموارد). شیرزا. بوخنو. شماری . فیعب . عصیرالدب . قاتل ابیه . (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به قاتل ابیه و قطلب شود.