لغتنامه دهخدا
اختضار. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بریده گردیدن . || اختضار حمل ؛ برداشتن آن . || اختضار جاریه ؛ زائل کردن دوشیزگی او. || اختضار کلأ؛بریدن گیاه سبز را. نبات بسبزی فرا درودن . (تاج المصادر). نبات بسبزی فادرودن . (زوزنی ). تربر کردن . || تازه و تر گرفته شدن . || بجوانی مرگ دادن . (تاج