اخصابلغتنامه دهخدااخصاب . [ اَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ خِصْب و خُصب . || جامه هاست مشهور. (تاج العروس از صاغانی ). || بلدٌ اَخصاب ؛ شهری بافراوانی .
اخصابلغتنامه دهخدااخصاب . [ اِ ] (ع مص ) فراخ سال شدن . || فراخ سال یافتن . (تاج المصادر بیهقی ). || فراخ حال گردیدن . || بابر شدن زمین . (تاج المصادر بیهقی ). باثمر و برومند شدن زمین . آبادان شدن زمین . || اخصاب عِضاه ؛آب تا ریشه های آن رسیدن . || فربه کردن .
اخشبلغتنامه دهخدااخشب . [اَ ش َ ] (ع ص ) درشت . || کوه درشت و خشن وبزرگ . کوه بلند و بزرگ . ج ، اخاشب . (مهذب الاسماء).
اخصبلغتنامه دهخدااخصب . [ اَ ص َ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از خِصب . فراخ تر. اَرْهَم . اَمرَع .- امثال :اخصب من صبیحة لیلةالظلَمة ؛ وذلک انّه اصابت النّاس ببغداد لیلة ریح جأت بما لم تأت به قطّ و ذلک فی ایّام المهدی فالقی ساجداً و هویقول
اخاشبلغتنامه دهخدااخاشب . [ اَ ش ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ اخشب . کوههای انبوه و کوههای ِ صعب العبور. (مراصد). || (اِخ ) کوههای صمّان . (منتهی الارب ). کوههائی است بصمّان که در قرب آنها کوه و پشته ای نیست . (معجم البلدان ). || جبال مکه و جبال مِنی . || جبال سیاه نزدیک اَجَاء و بین آندو رمله ای است کو