اخطادیکشنری عربی به فارسیادم کودن واحمق , ساده لوح , خطاکردن , دراشتباه بودن , غلط بودن , گمراه شدن , بغلط قضاوت کردن
آختاچیلغتنامه دهخداآختاچی . (ترکی ، ص مرکب ، اِ مرکب ) شاه و فرمانروایی که دست نشانده و تابع شاه و فرمانروایی بزرگتر باشد.
اخثاءلغتنامه دهخدااخثاء. [ ] (اِخ ) یاقوت گوید این کلمه لقب است و اسم او ندانم و کسی را که از او یادی کرده باشد نیافتم جز آنچه ابوبکر المبرمان ، در کتاب خود، فی نکت کتاب سیبویه ، در باب فرق میان «الکلم والکلام » از او نقل کرده است . رجوع به معجم الادباء چ مارگلیوث ج
اخطاءلغتنامه دهخدااخطاء. [ اَ طَءْ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از خَطَاء. خطاکارتر.- امثال : اخطاء من ذباب .اخطاء من فراشة .
اخطابلغتنامه دهخدااخطاب . [ اِ ] (ع مص ) زرد شدن حَنظَل وخطهای سبز بهم رسیدن در آن . || نزدیک آمدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). || کسی رابرای نکاح کردن خواندن . مرد را بزن خواستن داشتن .
اخطاءلغتنامه دهخدااخطاء. [ اَ طَءْ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از خَطَاء. خطاکارتر.- امثال : اخطاء من ذباب .اخطاء من فراشة .
اخطاءلغتنامه دهخدااخطاء. [ اِ ] (ع مص )خطا کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). || منسوب بخطا کردن . خطا گرفتن بر کسی . || اخطاء فی دینه ؛ براه خطا رفت بقصد و یا بی قصد. || فاگذشتن از کسی که قصد وی داری . (تاج المصادر) (زوزنی ). || بر گام زدن داشتن . (تاج المصادر بیهقی ): اخطیته ؛ واداشتم او
اخطارلغتنامه دهخدااخطار. [ اِ ] (ع مص ) در خطر افکندن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). خود را در تهلکه انداختن . || یاد دهانیدن کسی را بعد فراموشی .یاد آوردن امری کسی را بعد فراموشی . || بدل گذرانیدن چیزی . بدل بگذرانیدن . (تاج المصادر بیهقی ). || بلند قدر و منزلت گردانیدن کسی را: اخطره اﷲ. ||
اخطابلغتنامه دهخدااخطاب . [ اِ ] (ع مص ) زرد شدن حَنظَل وخطهای سبز بهم رسیدن در آن . || نزدیک آمدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). || کسی رابرای نکاح کردن خواندن . مرد را بزن خواستن داشتن .
اخطاءلغتنامه دهخدااخطاء. [ اَ طَءْ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از خَطَاء. خطاکارتر.- امثال : اخطاء من ذباب .اخطاء من فراشة .
اخطاءلغتنامه دهخدااخطاء. [ اِ ] (ع مص )خطا کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). || منسوب بخطا کردن . خطا گرفتن بر کسی . || اخطاء فی دینه ؛ براه خطا رفت بقصد و یا بی قصد. || فاگذشتن از کسی که قصد وی داری . (تاج المصادر) (زوزنی ). || بر گام زدن داشتن . (تاج المصادر بیهقی ): اخطیته ؛ واداشتم او
اخطارلغتنامه دهخدااخطار. [ اِ ] (ع مص ) در خطر افکندن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). خود را در تهلکه انداختن . || یاد دهانیدن کسی را بعد فراموشی .یاد آوردن امری کسی را بعد فراموشی . || بدل گذرانیدن چیزی . بدل بگذرانیدن . (تاج المصادر بیهقی ). || بلند قدر و منزلت گردانیدن کسی را: اخطره اﷲ. ||