اخفیةلغتنامه دهخدااخفیة. [ اَ ی َ ] (ع اِ) ج ِخِفاء. || اخفیةُالنور؛ غلافهای شکوفه . || اخفیةالکری ؛ چشمها. (منتهی الارب ). در تاج العروس آمده : و اخفیةالکرا؛ الاعین . قال : لقد علم الایقاظ اخفیةالکراتزججها من حالک واکتحالها.
اخفیلغتنامه دهخدااخفی . [ اَ فا ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از خفی . خفی تر. پوشیده تر. مقابل اجلی : تعریف باخفی .- امثال : اخفی مما یخفی اللیل .اخفی من الماء تَحت َالرﱡفَه .
اخیافیلغتنامه دهخدااخیافی . [ اَخ ْ ] (ص نسبی ) برادرانی که پدرهر یکی جدا و مادر واحد باشد. (از کنز). و علاتی برادرانی که مادر هر یکی علیحده و پدر واحد باشد و اعیانی آنکه در مادر و پدر شریک باشند. (غیاث اللغات ).
خفاءلغتنامه دهخداخفاء. [ خ ِ ](ع اِ) پوشش و هرچه بدان چیزی را پوشند از گلیم و جز آن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).ج ، اَخفِیَه . || (اِمص ) پوشیدگی . خفیه .- در خفاء ؛ در نهانی . پشت سر. در پوشیدگی .- سرمه ٔ خفا ؛ در