لغتنامه دهخدا
ایخاش . (ع مص ) کم کردن دهش کسی را: اوخش له بعطیة. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || زشت گردانیدن ناموس کسی را و زیان رسانیدن در آن : اوخش فی عرضه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || درآمیختن . (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم