اذباللغتنامه دهخدااذبال . [ اِ ] (ع مص ) پژمرانیدن . (زوزنی ). بپژمرانیدن . (تاج المصادر بیهقی ). پژمرانیدن ، چنانکه باد گرم گیاه را. اِذواء. || لاغر گردانیدن . (منتهی الارب ). لاغر و نزار کردن . کاهیده کردن . (مؤید الفضلاء).
هدبللغتنامه دهخداهدبل . [ هَِ دَ ] (ع ص ) مرد بسیارموی . || ژولیده موی که شانه نکند. || گران سنگ . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
عضبللغتنامه دهخداعضبل . [ ع َ ب َ ] (ع ص ) سخت و رست . (منتهی الارب ). صلب و شدید. (از اقرب الموارد). گویا آن تصحیف عِضْیَل ّ باشد. (از تاج العروس ).
مذبللغتنامه دهخدامذبل . [ م ُ ب ِ ] (ع ص ) پژمراننده . لاغرکننده .(آنندراج ). سست و ضعیف کننده . درهم شکننده . (ناظم الاطباء). نعت فاعلی است از اذبال . رجوع به اذبال شود.
پژمراندنلغتنامه دهخداپژمراندن . [ پ َ م ُ دَ ] (مص ) پژمرانیدن . پژمرده کردن . اِذواء. اِذبال . اِلواء : همی پژمراند رخ ارغوان کند تیره دیدار روشن روان .فردوسی .
پژمرانیدنلغتنامه دهخداپژمرانیدن . [پ َ م ُ دَ ] (مص ) پژمراندن . پژمرده کردن . اِذواء. اذبال . اِلواء : همی پژمراند رخ ارغوان کند تیره دیدار روشن روان .فردوسی .
پژمرده کردنلغتنامه دهخداپژمرده کردن . [ پ َ م ُ دَ / دِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) پژمراندن . پژمرانیدن . فسردن . افسرده کردن . اِذبال . کاهیده گردانیدن . تشزیب . || خشکاندن . خشک کردن (نبات ). اِذواء. تَکدِئة.
خوشانیدنلغتنامه دهخداخوشانیدن . [ خو / خوَ / خ ُ دَ ] (مص ) خشک کنانیدن . خشک کردن فرمودن . (ناظم الاطباء). خشکانیدن . (یادداشت مؤلف ). اذبال . اذواء : بخوشاندْت گر خشکی فزایدوگر سردی خود آن بیشت