لغتنامه دهخدا
ابوعبدا. [ اَ ع َ دِل ْ لاه ] (اِخ ) محمدبن حسان بسری . یکی ازشیوخ تصوف در مائه ٔ سوم هجری . درک صحبت ابوتراب نخشبی کرده است و شیخ ابوعبداﷲبن جلاء خدمت او دریافته است و او از سعیدبن منصور خراسانی و عبدالغفاربن نجیح و آدم بن ابی ایاس و ابوصفوان قاسم بن یزید و از ابن نافع ارسوف