لغتنامه دهخدا
ارغشتک . [ اَ غ ُ ت َ ] (اِ) نوعی از بازی باشد که دوشیزگان و دختران کنند و آن چنان است که بر سر دو پا نشینند و کفهای دستها را بر سر زانوها مالند و چیزها گویند و همچنان نشسته بر سر پاها برجهند و کفهای دستهارا بر هم زنند. (برهان ). ارغژ. || انگشتک . بشکن (آوازی که با سودن انگشت