چارگوشلغتنامه دهخداچارگوش . (ص مرکب ، اِ مرکب ) چهارگوش . چارگوشه ای .چهارضلعی . دارای چهارضلع. مربع. چارزاویه ای . دارای چهارزاویه . سطحی که اضلاع آن مساوی و زوایای آن عمود بر یکدیگر باشند. رجوع به چارگوشه و چهارگوشه شود.
گهروجلغتنامه دهخداگهروج . [ گ َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان سیریک بخش میناب شهرستان بندرعباس . واقع در 80 هزارگزی جنوب میناب و 6هزارگزی خاور راه مالرو جاسک به میناب . سکنه ٔ آن 20 تن است .
گهروجلغتنامه دهخداگهروج . [ گ َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مسکون بخش جبال بارز شهرستان جیرفت . واقع در 10هزارگزی باختری مسکون و 7هزارگزی باختر شوسه ٔ بم به سبزواران .محلی کوهستانی و هوای آن سردسیر و سکنه ٔ آن <span class="hl"
اپرویزلغتنامه دهخدااپرویز. [ اَ پ َرْ ] (اِخ ) پرویز. اپرواز. ابرویز. برویز. || (ص ) مظفر. منصور. گرامی . (برهان ). || (اِ) نامی از نامهای مردان ایرانی .