لغتنامه دهخدا
اریسته . [ اَ ت ِ ] (اِخ ) آریسته . در اساطیر یونانی پسر افولون و مادر او پری مسماة به سیرِن بود. وی تربیت زنبورعسل را بمردم آموخت وطبق اساطیر یونانی او بلااراده موجب مرگ اریدیس زوجه ارفاؤس گردید و پریان که هواخوه اریدیس بودند بانتقام وی همه ٔ زنبورهای اریسته را هلاک کردند.