ازخیالغتنامه دهخداازخیا. [ اِ زِ ] (اِخ ) یکی از ملوک یهود (از سال 723 تا 694 ق . م .). وی فلسطینیان را مغلوب ساخت و پایه ٔ بت پرستی را از کشور یهود برانداخت و به رهائی قوم خویش از تحت رقیت آثوریان و نپرداختن باج و خراج کوشید.
اجخالغتنامه دهخدااجخا. [ اَ ] (ع ص ) نعت از جَخو، بمعنی فراخی پوست و استرخای آن . (منتهی الارب ). مؤنث : جَخواء.