استجماملغتنامه دهخدااستجمام . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) باگیاه شدن زمین . || بسیار شدن آب چاه و گرد آمدن آن . پرآب شدن چاه . (منتهی الارب ). || دست بداشتن از آب کشیدن از چاه تا آب گرد آید. (تاج المصادر بیهقی ). || ماندگی افکندن . برآسودن . (منتهی الارب ): سباشی تکین از اتباع واشیاع ارسلان مکنت مقام و ف
ماندگی افکندنلغتنامه دهخداماندگی افکندن . [ دَ / دِ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) رفع خستگی کردن . استراحت کردن . خستگی گرفتن . (به معنی متداول امروز). استجمام . (منتهی الارب ) : بیاسای تا ماندگی بفکنی به دانش مرا مغز و جان آکنی . <p class