استفاجهلغتنامه دهخدااستفاجه . [ اِ ت ِ ج َ ](ع مص ) سبک شمرده و خوار داشته شدن : اُستفیج فلان (مجهولاً)؛ سبک شمرده و خوار داشته شد. (منتهی الارب ).