اسیبلغتنامه دهخدااسیب . [ ] (اِخ ) صحرائی در خوارزم : شاه ملک فرودآمد با لشکر بسیار بصحرائی که آنرا اسیب گویند. (تاریخ بیهقی چ فیاض ص 689 و چ ادیب ص 704).
اسیبلغتنامه دهخدااسیب . [ اَ ] (اِ) سیب . در لاهیجان و دیلمان و رودسر، اُسیب گویند. (جنگل شناسی تألیف کریم ساعی (ج 1 ص 237).
ایستاپشتة هوادهیشدهaerated static pile, ASPواژههای مصوب فرهنگستاننـوعی روش هوادهی واداشته (forced aeration) در فرایند پوسش که در آن از طریق لولههای مشبک واقع در زیر پشته، با یک دمنده، هوا را از درون پشته عبور میدهند
اسیبغلغتنامه دهخدااسیبغ. [ اُ ب ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان آسیاب بخش هندیجان شهرستان خرمشهر، در 75000 گزی شمال باختری هندیجان و 6000 گزی باختر راه هندیجان به خلف آباد. دشت ، گرمسیر مالاریائی . سکنه ٔ آن <span class="hl" dir="ltr
اسیبغلغتنامه دهخدااسیبغ. [ اُ ب ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان آسیاب بخش هندیجان شهرستان خرمشهر، در 75000 گزی شمال باختری هندیجان و 6000 گزی باختر راه هندیجان به خلف آباد. دشت ، گرمسیر مالاریائی . سکنه ٔ آن <span class="hl" dir="ltr
یعاسیبلغتنامه دهخدایعاسیب . [ ی َ ] (ع اِ) ج ِ یعسوب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (دهار) (آنندراج ). رجوع به یعسوب شود.
مناسیبلغتنامه دهخدامناسیب . [ م َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ منسوب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به منسوب شود.