اشتاخوشیلغتنامه دهخدااشتاخوشی . [ اُ ] (اِخ ) محمدبن عبداﷲ مکنی به ابوعبداﷲ. وی صاحب صلاح و عبادت بود. (الانساب سمعانی برگ 38 الف ).
اشتاخوشیلغتنامه دهخدااشتاخوشی . [ اُ ] (ص نسبی ) نسبتی است به اشتاخوشت و آن قریه ای است از قرای مرو بر سه فرسنگی آن . (الانساب سمعانی ص 38 برگ الف ).
استاخیسلغتنامه دهخدااستاخیس . [ ] (اِخ ) (بمعنی سنبل گندم ) یکی از مسیحیان رومی و رفیق پولس حواری . (رساله ٔ رومیان 16 : 9) (قاموس کتاب مقدس ).