آشپزخانهلغتنامه دهخداآشپزخانه . [ پ َ ن َ / ن ِ] (اِ مرکب ) مطبخ . تنورخانه . آش خانه . باورچی خانه .
آشپزخانهفرهنگ فارسی عمیداتاقی که در آن اجاق یا فر برای پختن غذا درست کرده باشند؛ جای غذا پختن؛ مطبخ؛ آشخانه.
مُدبَخگویش گنابادی در گویش گنابادی یعنی آشپزخانه دودی ، آشپزخانه هیزمی را در گناباد آشپزخانه دودی یا همان مدبخ گویند.