لغتنامه دهخدا
اضطباث . [ اِ طِ ] (ع مص ) اضطباث به چیزی ؛ گرفتن آن بدست یا گرفتن شدیدی . (از اقرب الموارد). به پنجه گرفتن . به کف گرفتن . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). به کف خود گرفتن چیزی را. || اضطباث ناقه ؛ دست کشیدن بدان برای دانستن فربهی آن . || اضطباث کسی ؛ زدن وی .