اعجازةلغتنامه دهخدااعجازة. [ اِ زَ ] (ع اِ) بالشچه ای که زنان بر سرین بندند تا بزرگ نماید. (از منتهی الارب ) (آنندراج ). عِجازة. بالشچه ای که زنان بر سرین بندند تا کلان نماید. (یادداشت بخط مؤلف ).
احزیزاءلغتنامه دهخدااحزیزاء. [ اِ ] (ع مص ) گرد آمدن . مجتمع گردیدن . || احزیزاء طائر؛ ترنجانیدن بازوها را و جدا شدن از بیضه . (منتهی الارب ).