اعطیلغتنامه دهخدااعطی . [ اَ طا ](ع ن تف ) بسیاردهش . (ناظم الاطباء). نعت تفضیلی از عَطو. معطی تر. عطابخش تر. بسیارعطاتر. بخشنده تر. عطادهنده تر. (یادداشت بخط مؤلف ). ما اعطاه للمال ؛ یعنی چه نیکودهش است ، کما یقال ما اولاه للمعروف فی التعجب و هذا شاذ. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و «ما اع
اعثیلغتنامه دهخدااعثی . [ اَ ثا ] (ع ص ، اِ) رنگی است مایل بسیاهی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رنگی است نزدیک بسیاهی . (از اقرب الموارد). || مرد گول گرانجان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). احمق که در کار سنگینی کند. (از اقرب الموارد). || مرد بسیارموی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). آن ک
احتاءلغتنامه دهخدااحتاء. [ اِ ] (ع مص ) استوارگردانیدن : احتاء جدار؛ استوار و محکم کردن دیوار را. || احتاء عقده ؛ بستن گره را. || احتاء کساء؛ ریشه تافتن گلیم را. تافتن ریشه . || احتاء ثوب ؛ دوختن جامه را. (منتهی الارب ).
اعطیاتلغتنامه دهخدااعطیات . [ اَ ](ع اِ) جج ِ عَطاء، بمعنی دهش و آنچه بخشیده شود. (منتهی الارب ). ج ِ اَعطیَه . جج ِ عطاء. (ناظم الاطباء).
اعطیةلغتنامه دهخدااعطیة. [ اَ ی َ ] (ع اِ) ج ِ عَطاء، بمعنی دهش و آنچه بخشیده شده . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). ج ، اَعطیات . رجوع به این کلمه و به عطاء شود.
اسامةلغتنامه دهخدااسامة. [ اُ م َ ] (اِخ ) ابن شریک ثعلبی . یکی از صحابه . وی بعدها در کوفه اقامت گزید. بعضی احادیث شریفه از او نقل کرده اند از جمله : عباداﷲ تداووافان اﷲ لایضع داءً الاّ وضع له دواءً الا الهرم . و نیز: خیر ما اعطی الرجل خلق حسن . (قاموس الاعلام ترکی ).
قیادلغتنامه دهخداقیاد. [ ق ِ] (ع اِ) رسن که ستور را با آن کشند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || (اِمص ) طاعت و اذعان . (از اقرب الموارد). || اعطی فلان القیاد؛ یعنی از روی میل اذعان کرد و گفته اند از روی کراهت . (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || (مص ) نقیض راندن . (از اقرب ا
رسللغتنامه دهخدارسل . [ رِ ] (ع اِ) رَسْل . روش نرم . || نرمی و آهستگی و گرانباری . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). و از آن است حدیث صدقه : الا من اعطی فی نجدتها و رسلها؛ یرید الشدة و الرخاء. (منتهی الارب ). || شیر. (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ). لبن . (اقرب الموارد).
جامکیهلغتنامه دهخداجامکیه . [ م َ کی ی َ ] (اِ) معرب جامگی . ماهانه . انعام . وظیفه . راتبه . (ناظم الاطباء). مأخوذ از جامگی از ریشه ٔ جامه (لباس ) که در اصل اجرت نگاهدارنده ٔ لباس است و در تداول به معنی مزد، اجرت ، مقرری ، مستمری ، مزدوری و اجیری است : و لم یأخذ جامکیة، ولا لبس تشریفاً. ج ،
اعطاءلغتنامه دهخدااعطاء. [ اِ ] (ع مص ) همدیگر گرفتن . (منتهی الارب ). از همدیگر گرفتن . (ناظم الاطباء). همدیگر دادن و گرفتن . (آنندراج ). || دادن و عطانمودن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). عطا نمودن . (آنندراج ). دادن . بخشیدن . (منتخب از غیاث اللغات ). دادن عطا بکسی . (از اقرب الموارد). وفد
اعطیاتلغتنامه دهخدااعطیات . [ اَ ](ع اِ) جج ِ عَطاء، بمعنی دهش و آنچه بخشیده شود. (منتهی الارب ). ج ِ اَعطیَه . جج ِ عطاء. (ناظم الاطباء).
اعطیةلغتنامه دهخدااعطیة. [ اَ ی َ ] (ع اِ) ج ِ عَطاء، بمعنی دهش و آنچه بخشیده شده . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). ج ، اَعطیات . رجوع به این کلمه و به عطاء شود.