لغتنامه دهخدا
اعناب . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ عِنَب . انگورها. (آنندراج ). ج ِ عِنَب . (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ) (ناظم الاطباء). ج ِ عِنَب ، میوه ٔ درخت مو.و یکی ِ آن عِنَبَة. (از اقرب الموارد) : سیاه خانه و غیلان سرخ بر دل من حریف رضوان بود و حدائق اعناب