لغتنامه دهخدا
اعوج . [ اَع ْ وَ ] (اِخ ) معرفةً، اسبی است سابق مر بنی هلال را در جاهلیت اعوجیات منسوب است به وی و در میان عرب اسبی بشهرت وانبوهی نسل آن نبوده و در اصل ازآن ِ کنده بود و سلیم بن نصر آنرا از او گرفت ، سپس از طرف او یا از طرف بنی اکل المرار به بنی هلال رسید. (از منتهی الارب ).