لغتنامه دهخدا
اعیانی . [ اَ ] (ص نسبی ) منسوب به عین . در تداول حقوقی بنا و ساختمان را گویند. مقابل عرصه . (یادداشت بخط مؤلف ).- اعیانی خانه ؛ بناهای خانه . (ناظم الاطباء). || منسوب و متعلق به اعیان . (ناظم الاطباء). || آنکه در مادر و پدر شریک باشند و