لغتنامه دهخدا
اغتراز. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) پا در رکاب آمدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). پا در رکاب درآوردن سوار: اغترز الراکب رجله فی الغرز؛ جعلها فیه . (از اقرب الموارد). || نزدیک آمدن سفر.(منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). نزدیک شدن حرکت : اغترز السیر؛ دنا. (از اقرب ا